1. De dood van Brutus:Na de dood van Caesar worden Brutus en zijn mede-samenzweerders geconfronteerd met de gevolgen van hun daden. Brutus kiest ervoor zelfmoord te plegen in plaats van de vernedering van de nederlaag en gevangenneming door Marcus Antonius en Octavius Caesar (later bekend als Caesar Augustus) onder ogen te zien.
2. Antonius' toespraak:Marcus Antonius houdt een krachtige en ontroerende toespraak op de begrafenis van Caesar, waardoor de publieke opinie ten gunste van Caesar en tegen de samenzweerders wordt beïnvloed. Antony maakt op slimme wijze gebruik van Caesars wil en zijn persoonlijke bezittingen om emoties op te roepen en de menigte te manipuleren.
3. De slag bij Filippi:De overlevende samenzweerders, geleid door Brutus en Cassius, verzamelen hun troepen en marcheren tegen Marcus Antonius en Octavius. De twee partijen botsen in de Slag bij Filippi, een beslissend conflict dat resulteert in de nederlaag en de dood van zowel Brutus als Cassius.
4. De overwinning van Octavius:Met de dood van Brutus en Cassius komen Octavius en Antonius naar voren als de overwinnaars van de burgeroorlog. Ze verdelen de Romeinse wereld onder elkaar, vormen het Tweede Triumviraat en consolideren hun macht.
5. Lot van de samenzweerders:Het lot van de andere samenzweerders die betrokken waren bij de moord op Caesar is bezegeld. Ze plegen zelfmoord of worden gedood door de troepen van Antonius en Octavius.
6. Slottoespraken en eerbetoon:In de nasleep van het conflict houden Octavius en Antonius toespraken ter herdenking van de nagedachtenis van Caesar en hun overwinning op de samenzweerders.
7. Herstel van de orde:Nu hun controle stevig gevestigd is, komen Octavius en Antonius overeen om de vrede en orde in de Romeinse Republiek te herstellen. Ze hebben tot doel de verdeeldheid veroorzaakt door de burgeroorlog te helen en stabiliteit in de natie te brengen.
De resolutie van "Julius Caesar" vormt de afsluiting van de dramatische gebeurtenissen rond de moord op Caesar en de gevolgen daarvan. Het onderstreept de gevolgen van politieke machtsstrijd en de kwetsbaarheid van de Romeinse Republiek, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor de opkomst van het rijk onder Octavius Caesar, die uiteindelijk de eerste Romeinse keizer wordt.