* Een roos met een andere naam: In Act 2, Scene 2, verklaart Juliet op beroemde wijze:"Wat zit er in een naam? Dat wat we met een ander woord een roos noemen, zou net zo zoet ruiken." Door Romeo met een roos te vergelijken, impliceert ze dat zelfs als hij met een andere naam zou worden genoemd, zijn werkelijke waarde en schoonheid niet zouden veranderen.
* Helderheid in de nacht: In Act 2, Scène 2, vertelt Juliet's verpleegster haar dat Romeo is verbannen, waarop Juliet antwoordt:"O breek, mijn hart - arme bankroet, breek onmiddellijk! Naar de gevangenis, ogen, kijk nooit naar de vrijheid! Verachtelijke aarde , om de aarde neer te leggen; beëindig de beweging hier, en jij en Romeo drukken op één zware baar!'
* Hem vergelijken met de sterren: In Act 2, Scene 2, zegt Juliet:"O Romeo, Romeo, waarom ben jij Romeo? Ontken je vader en weiger je naam; of, als je dat niet wilt, wees dan maar mijn liefde bezworen, en ik zal niet langer een liefde zijn." Capulet." Hier drukt ze haar bereidheid uit om haar familienaam op te geven als hij de zijne afwijst, wat aangeeft dat ze hem meer waardeert dan welk maatschappelijk label dan ook.
* De zon als Romeo: In Act 2, Scène 5, verklaart Juliet:"De zon zal vandaag niet gezien worden; de lucht krijgt de kleur van de nacht omdat hij rouwt om de dood van mijn dierbare minnaar." Juliet portretteert Romeo als een bron van licht en leven, wat suggereert dat zijn afwezigheid de wereld voor haar verduistert.
* Romeo als haar geliefde: Gedurende het hele stuk verwijst Juliet vaak naar Romeo als haar 'geliefde', wat de diepe liefde en genegenheid onderstreept die ze voor hem heeft. Zelfs op haar donkerste momenten, wanneer ze zelfmoord overweegt, verwijst ze nog steeds in liefdevolle termen naar hem.
Over het geheel genomen weerspiegelen Julia's beschrijvingen van Romeo de intensiteit van haar liefde voor hem, het belang dat ze aan zijn identiteit hecht buiten de maatschappelijke labels, en haar perceptie van hem als een baken van licht in haar leven.