1. Morele complexiteit: De held moet een mix van goede en slechte eigenschappen hebben, waardoor ze herkenbaar zijn voor het publiek. Ze moeten in staat zijn deugdzame beslissingen te nemen, maar ook vatbaar zijn voor gebreken en zwakheden.
2. Sociale betekenis: De strijd en de reis van de held moeten bredere maatschappelijke kwesties weerspiegelen en resoneren met de hedendaagse wereld. Hun lot moet inzicht bieden in de menselijke conditie en de uitdagingen waarmee individuen in een complexe samenleving worden geconfronteerd.
3. Empathie: Het publiek moet zich kunnen inleven in de hoofdpersoon en zijn motivaties en verlangens kunnen begrijpen, zelfs als zijn keuzes tot tragische gevolgen leiden.
4. Universaliteit: Het verhaal van de held moet culturele en geografische grenzen overstijgen en spreken over fundamentele menselijke ervaringen. De thema's die in het stuk worden onderzocht, moeten resoneren met het publiek, ongeacht hun achtergrond of omstandigheden.
5. Tragische fout: De reis van de held moet uiteindelijk uitmonden in een ondergang die wordt veroorzaakt door een specifieke fout of karaktereigenschap. Deze fout zou een integraal onderdeel moeten zijn van de aard van de held, en niet slechts een externe omstandigheid, en zou moeten leiden tot een krachtige catharsis voor het publiek.
6. Gevoel van het lot of onvermijdelijkheid: Het stuk moet op subtiele wijze suggereren dat de held gedoemd is te mislukken, ondanks hun beste inspanningen en nobele bedoelingen. Het gevoel van het lot of de onvermijdelijkheid draagt bij aan de tragische impact en intensiveert de emotionele band van het publiek met de hoofdpersoon.
7. Heroïsche kwaliteiten: Ondanks hun tekortkomingen en zwakheden moet de tragische held bewonderenswaardige eigenschappen bezitten die bewondering bij het publiek oproepen. Hun strijd zou een diep gevoel van moraliteit, moed en veerkracht moeten onthullen, zelfs in het licht van overweldigende tegenslagen.
8. Relevantie voor hedendaagse kwesties: De reis van de tragische held moet de zorgen, angsten en ambities van de moderne wereld weerspiegelen. Door een genuanceerde verkenning van urgente sociale of psychologische kwesties te presenteren, kan het stuk aanleiding geven tot belangrijke discussies en zelfreflectie bij het publiek.
9. Catharsis en emotionele impact: Het stuk moet eindigen met een krachtige emotionele ontlading of catharsis, waarbij het publiek een diep gevoel van medelijden en angst ervaart, zoals Aristoteles suggereerde. De ondergang van de tragische held moet empathie en introspectie oproepen, waardoor het publiek een hernieuwd begrip krijgt van de menselijke natuur en de complexiteit van het leven.
Door deze elementen op te nemen, geloofde Arthur Miller dat moderne toneelschrijvers tragische helden konden creëren die diep resoneren met het hedendaagse publiek en een tot nadenken stemmende en emotioneel boeiende theatrale ervaring bieden.