Sommige lezers kunnen de moed van Macbeth echter ook verontrustend of zorgwekkend vinden. Zijn buitensporige ambitie en meedogenloze jacht op macht brengen hem ertoe gruwelijke daden te begaan, en zijn moed lijkt te worden gevoed door een roekeloze minachting voor morele principes. Naarmate het stuk vordert, wordt Macbeths moed steeds meer aangetast door zijn schuldgevoel en paranoia, wat leidt tot zijn uiteindelijke ondergang.
In die zin fungeert de moed van Macbeth als een complexe en moreel dubbelzinnige eigenschap die een reeks reacties van lezers oproept, waaronder bewondering, bezorgdheid en zelfs angst.