Hier zijn enkele voorbeelden van veel voorkomende regieaanwijzingen:
- [De scène begint in een woonkamer. Een vrouw zit op een bank een boek te lezen.]
- [De man komt de kamer binnen en kijkt naar de vrouw.]
- [Ze glimlacht en legt het boek neer.]
- [Ze gaan op de bank zitten en beginnen te praten.]
- [De vrouw lacht.]
- [De man kust haar.]
- [De scène wordt zwart.]
Toneelaanwijzingen kunnen ook meer gedetailleerde instructies bevatten, zoals:
- [De vrouw staat op van de bank en loopt naar het raam. Ze kijkt naar de regen en zucht.]
- [De man zit op de bank en kijkt naar haar.]
- [Ze wendt zich af van het raam en kijkt naar hem.]
- [Hij pakt haar hand en ze zitten zwijgend bij elkaar.]
- [De scène eindigt.]
Regieaanwijzingen kunnen voor acteurs en regisseurs een nuttig hulpmiddel zijn om te begrijpen hoe een toneelstuk moet worden opgevoerd. Ze kunnen ook worden gebruikt om voor de lezers een visueel beeld van het stuk te creëren.