1. Beeldspraak en metaforen:Shakespeare gebruikt beeldspraak en metaforen om levendige mentale beelden en vergelijkingen te creëren die de gevoelens van de personages oproepen. Als Viola bijvoorbeeld haar liefde voor Orsino beschrijft, vergelijkt ze haar hart met een 'wilgenhut' waar gedachten 'dik als bladeren in de herfst liggen'. Deze beelden brengen de diepte en intensiteit van haar emoties over.
2. Woordspelingen en woordspelingen:Shakespeare gebruikt woordspelingen, woordspelingen en dubbelzinnigheden om verborgen emoties uit te drukken en komische verlichting te bieden. Het personage Sir Andrew Aguecheek maakt bijvoorbeeld vaak gebruik van malapropismen en verkeerde uitspraken, waardoor zijn gebrek aan intelligentie wordt onthuld, maar ook humor aan het stuk wordt toegevoegd.
3. Soliloquies en terzijdes:Soliloquies stellen personages in staat hun diepste gedachten en gevoelens rechtstreeks aan het publiek te uiten. Malvolio's monoloog in Act II, Scene II, onthult bijvoorbeeld zijn ware aard en zijn grootheidswaanzin. Aan de andere kant, geef personages een manier om hun gedachten aan het publiek over te brengen zonder dat andere personages ze horen.
4. Dialoog en ironie:Shakespeare gebruikt dialoog om de contrasterende emoties en misverstanden tussen de personages onder de aandacht te brengen. De geestige gesprekken tussen Viola en Sir Andrew Aguecheek benadrukken bijvoorbeeld de verschillen in hun sociale status en persoonlijkheden, waardoor vaak ironische situaties ontstaan die humor aan het stuk toevoegen.
5. Symboliek en motieven:symbolische acties en terugkerende motieven dragen bij aan de emotionele impact van het stuk. Het gebruik van vermommingen en identiteitsverwisselingen symboliseert de verwarring van de personages en het verlangen om hun ware gevoelens te verbergen. Bovendien vertegenwoordigt het muziekmotief de kracht van emoties om de ziel te beroeren en menselijk gedrag te beïnvloeden.
6. Poëtische taal:Shakespeare gebruikt poëtische taal, inclusief sonnetten, om de emoties van de personages op een verhoogde en lyrische manier uit te drukken. Hertog Orsino spreekt bijvoorbeeld vaak in poëtische verzen, die zijn romantische en melancholische karakter weerspiegelen.
7. Emotionele climax:Het stuk bereikt zijn emotionele climax in Act V, waar de opgekropte gevoelens en conflicten van de personages tot een hoogtepunt komen. Openbaringen, confrontaties en verzoeningen leiden tot een catharsis van emoties, waardoor het publiek een gevoel van vastberadenheid en emotionele voldoening krijgt.
Door deze taalkundige elementen vakkundig met elkaar te verweven, creëert Shakespeare in 'Twelfth Night' een tapijt van emoties, waarin de complexiteit van liefde, verlangen, bedrog en zelfontdekking wordt vastgelegd. Het stuk demonstreert Shakespeare's beheersing van de taal als een instrument om de nuances van menselijke gevoelens en de universele menselijke ervaring van liefde, verlies en transformatie weer te geven.