Door het vasthouden aan de rang van tragische held of zogenaamde adel is zijn karakter eigenlijk niets anders dan het vasthouden aan uiterlijke vormen van tragedie?

In een tragedie is de hoofdpersoon, of tragische held, een complex en veelzijdig personage dat vaak zowel bewonderenswaardige als gebrekkige eigenschappen bezit. Hoewel tragische helden adel en heroïsche kwaliteiten kunnen tonen, wordt hun ondergang uiteindelijk veroorzaakt door hun eigen tragische tekortkomingen, of hamartia.

Het benadrukken van de rang van tragische held of zogenaamde karakteradel in een tragedie kan worden gezien als een oppervlakkig of onvolledig begrip van het genre. True Tragedy duikt in de complexiteit van de menselijke natuur en onderzoekt de oorzaken en gevolgen van menselijk lijden. Het erkent dat zelfs nobele karakters onderhevig kunnen zijn aan ondergang en dat externe factoren, zoals het lot of maatschappelijke krachten, kunnen bijdragen aan hun tragische omstandigheden.

Door uitsluitend te focussen op de rang of adel van een personage, kan men de diepere thema’s en inzichten die tragedie biedt over het hoofd zien. De nadruk op uiterlijke vormen van heldendom of adel kan ook afbreuk doen aan de verkenning van de innerlijke strijd van het personage, morele dilemma's en de universele menselijke ervaringen die de tragedie probeert te belichten.

Om de tragedie volledig te kunnen waarderen, is het noodzakelijk om voorbij oppervlakkige noties van heldendom en adel te gaan en je te verdiepen in de complexiteit en nuances van de personages en hun reizen. Ware tragedie ligt niet alleen in de ondergang van verheven helden, maar ook in de verkenning van de menselijke conditie, de wisselwerking tussen lot en keuze, en de diepgaande emoties en inzichten die uit deze strijd voortkomen.