Acteurs gebruiken gestus om de emotionele impact van scènes te vergroten en een diepgewortelde verbinding met het publiek te creëren. Gestus kan subtiel of breed zijn, variërend van een eenvoudig handgebaar tot een complexe reeks bewegingen. Door middel van gestus kunnen acteurs de gedachten, gevoelens en bedoelingen van hun personages uitbeelden zonder uitsluitend op dialoog te vertrouwen.
Gestus dient tevens als expressiemiddel voor de regisseur en de toneelschrijver om thematische elementen en symbolen in de voorstelling over te brengen. De keuze en uitvoering van gestus zijn opzettelijk en dragen bij aan de algemene artistieke visie van de productie. Gestus kan naturalistisch of gestileerd zijn, en kan in verschillende dramatische vormen worden gebruikt, waaronder toneelstukken, musicals, opera's en uitvoerende kunst.
Gestus is nauw verbonden met het concept van Verfremdungseffekt (afstandseffect) in het epische theater van Bertolt Brecht. Brecht gebruikte gestus om een kritische afstand te creëren tussen het publiek en de personages, waardoor ze de sociale en politieke thema’s konden observeren en kritisch analyseren.
In wezen is gestus in drama een belangrijk hulpmiddel voor acteurs, regisseurs en toneelschrijvers om betekenis, emotie en complexe ideeën over te brengen door middel van fysieke expressie en gebaren.