- Prospero's verzoening: Prospero, de rechtmatige hertog van Milaan, confronteert zijn broer Antonio en de andere samenzweerders die zich zijn macht hebben toegeëigend. Nadat Antonio en de anderen getuige zijn geweest van de kracht van Prospero's magie en zijn oprechte pleidooi hebben gehoord, hebben ze berouw over hun daden en vragen ze om vergeving. Prospero toont genade en verzoent zich met zijn broer.
- De bruiloft van Miranda en Ferdinand :Prospero stemt in met het huwelijk tussen zijn dochter Miranda en prins Ferdinand, de zoon van de koning van Napels. De bruiloft vindt plaats, waarbij de twee families worden verenigd en hun vriendschap en alliantie wordt versterkt.
- Ariel herwint de vrijheid: Prospero laat Ariël vrij, de ondeugende geest die tot slaaf was gemaakt door de heks Sycorax. Als beloning voor zijn trouwe dienst schenkt Prospero Ariël de vrijheid, en de geest vliegt weg, zich verheugend over zijn hervonden vrijheid.
- Inzending van Caliban :Caliban, de misvormde en slechtgehumeurde dienaar van Prospero, ondergaat een verandering van hart. Hij erkent Prospero's macht en de dwaling van zijn wegen, maakt het goed met de tovenaar en belooft hem trouw te dienen.
- Herstel van de orde :Prospero gebruikt zijn magie om zijn krachtige betovering te verbreken en de orde op het eiland te herstellen. De storm die het hele stuk had gewoed, houdt plotseling op en de betoverde sfeer keert terug naar normaal.
- Vertrek naar Napels :Nu zijn zaken op het eiland geregeld zijn en zijn vijanden verzoend zijn, bereidt Prospero zich voor om terug te keren naar Milaan. Hij laat zijn magische krachten vrij, breekt zijn staf en doet afstand van zijn kunsten. De personages gaan aan boord van een schip naar Napels, waar ze zich zullen herenigen met de samenleving.
- Epiloog: Aan het einde van het stuk verschijnt Prospero voor het publiek in zijn tovenaarsgewaad. Hij richt zich rechtstreeks tot de toeschouwers en vraagt hun vergeving voor eventuele overtredingen tijdens de voorstelling. Hij smeekt het publiek hem vriendelijk te gedenken, en smeekt om hun applaus.
De conclusie van "The Tempest" zorgt voor resolutie en verzoening voor alle personages. Het belicht thema's als vergeving, verlossing en het herstel van de orde, en versterkt Shakespeares geloof in de kracht van liefde, barmhartigheid en de transformerende aard van kunst en theater.