Wat bedoelt Shakespeare met het woord vreemdeling?

In de tijd van Shakespeare had het woord ‘vreemdeling’ een bredere betekenis dan nu. Het kan verwijzen naar iemand die simpelweg onbekend of onbekend is, maar het kan ook verwijzen naar iemand die in het buitenland is of uit een ander land komt. Bovendien kan het woord 'vreemdeling' worden gebruikt om iemand te beschrijven die ongewoon of excentriek was.

Hier zijn enkele voorbeelden van hoe Shakespeare het woord ‘vreemdeling’ in zijn toneelstukken gebruikte:

* In Romeo en Julia verwijst Julia naar Romeo als een 'vreemdeling in deze stad', omdat hij uit Verona komt, terwijl zij uit Mantua komt.

* In The Merchant of Venice verwijst Shylock naar Antonio als een 'vreemdeling', omdat hij een christen is, terwijl Shylock een jood is.

* In _Twelfth Night_ noemt Viola zichzelf een 'vreemdeling', omdat ze vermomd is als man en daardoor voor iedereen onherkenbaar is.

In elk van deze gevallen wordt het woord ‘vreemdeling’ gebruikt om iemand te beschrijven die op de een of andere manier anders of onbekend is. Deze betekenis van het woord wordt nog steeds gebruikt, hoewel het minder gebruikelijk is dan de engere betekenis van 'iemand die niet uit deze stad of dit land komt'.