De oorsprong van dit bijgeloof is niet helemaal duidelijk, maar er zijn verschillende theorieën en verhalen aan verbonden. Eén theorie suggereert dat het zijn oorsprong vond in de 17e eeuw, tijdens de carrière van Shakespeare. Men geloofde dat heksen en boze geesten naar het theater werden aangetrokken, en het hardop zeggen van de naam "Macbeth" zou hen oproepen en ongeluk brengen.
Een andere theorie is gebaseerd op een incident dat plaatsvond tijdens een uitvoering van het stuk begin 20e eeuw. Tijdens één productie stortte een hoofdrolspeler plotseling in en stierf terwijl hij de rol van Macbeth vertolkte. Deze gebeurtenis versterkte het bijgeloof nog meer en deed mensen geloven dat het stuk vervloekt was.
Door de jaren heen hebben veel acteurs, theaterprofessionals en zelfs het publiek vermeden de naam "Macbeth" binnen de muren van een theater te noemen, en er in plaats daarvan naar te verwijzen als "het Schotse toneelstuk" of andere bijnamen om mogelijke pech te voorkomen.
Hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is dat het idee ondersteunt dat het uitspreken van de naam van het stuk ongeluk veroorzaakt, blijft het bijgeloof voortbestaan als gevolg van de combinatie van historische gebeurtenissen, bijgeloof en theatrale anekdotes die hebben bijgedragen aan de lange levensduur ervan.