Hier zijn enkele voorbeelden van Creons reactie op de misdaad in het stuk:
1. Snelle en zware straf :Creon legt onmiddellijke en zware straffen op aan degenen die schuldig worden bevonden aan het overtreden van zijn wetten. Hij verklaart dat iedereen die het lichaam van Polynices durft te begraven, ter dood zal worden gebracht door steniging, zonder proces of enige kans op clementie.
2. Geen uitzonderingen voor familiebanden :Creons strikte naleving van de wet strekt zich zelfs uit tot zijn eigen familieleden. Ondanks Antigone's pleidooi dat ze door haar familiale plicht werd gedreven om haar broer te begraven, weigert Creon genade te tonen en beveelt hij haar naar haar executie te worden afgevoerd.
3. Openbare vernedering :Creon gaat verder dan alleen het opleggen van straf. Hij probeert ook degenen die hem uitdagen te vernederen. Hij beveelt Antigone levend te begraven in een rotsachtige grot, zodat ze een langzame en pijnlijke dood zal lijden.
4. De smeekbeden van het koor negeren :Gedurende het hele stuk fungeert het Koor van Thebaanse Oudsten als een stem van geweten en rede. Creon wijst echter hun smeekbeden en waarschuwingen over de gevolgen van zijn daden af. Hij is van mening dat zijn gezag niet in twijfel mag worden getrokken, en hij negeert de pleidooien van het koor om genade en gerechtigheid.
5. Harde woorden voor Antigone :Creon gaat een verbale confrontatie aan met Antigone en beschuldigt haar van arrogantie, roekeloosheid en ongehoorzaamheid. Hij weigert naar haar redenering te luisteren en veroordeelt haar zonder na te denken over de motieven achter haar daden.
Over het geheel genomen wordt Creons reactie op de misdaad in het stuk gekenmerkt door zijn onwrikbare toewijding aan de wet, snelle en zware straffen en een gebrek aan empathie of aandacht voor individuele omstandigheden. Zijn harde en compromisloze aanpak vormt het decor voor de tragische gebeurtenissen die zich in het verhaal ontvouwen.