Juliet, die gelooft dat Romeo dood is nadat hij haar neef Tybalt heeft vermoord, drinkt een drankje dat haar door broeder Laurence is gegeven. Dit drankje veroorzaakt een dodelijke slaap, waardoor ze dood lijkt. Als Romeo haar levenloze lichaam ziet, gaat hij ervan uit dat ze inderdaad weg is en drinkt hij een dodelijk gif.
De dramatische ironie ligt in het feit dat Julia niet echt dood is, en als Romeo dit maar had geweten, had hij gered kunnen worden. Broeder Laurence, die het drankje heeft bedacht, is zich ook niet bewust van Romeo's impulsieve daad en komt te laat om zijn dood te voorkomen.
Deze scène versterkt de overkoepelende thema's van het stuk, namelijk het lot, miscommunicatie en tragische gevolgen, en benadrukt de impact van misverstanden en overhaaste beslissingen op het leven van de personages.