Ondanks deze verliezen is er ook een gevoel van hoop aan het einde van de roman. Ponyboy, de hoofdpersoon, overleeft zowel fysiek als emotioneel en is vastbesloten zijn leven ten goede te veranderen. Het verhaal eindigt met Ponyboy die een verhaal schrijft over zijn ervaringen, waaruit blijkt dat hij probeert de tragische gebeurtenissen die hem en zijn vrienden zijn overkomen, te begrijpen en betekenis te vinden. Hij hoopt dat zijn verhaal anderen zal helpen en de kloof tussen de verschillende sociale groepen in zijn gemeenschap zal overbruggen.
Ondanks het optimisme van Ponyboy suggereert het einde dat het een lange en uitdagende weg zal zijn, en het onderstreept de algemene boodschap van de roman over vriendschap, verlies, maatschappelijke verdeeldheid en hoop.