Angst voor voltooiing: Juliet maakt zich zorgen over de voltooiing van haar huwelijk met Paris, van wie ze niet houdt. Ze spreekt over de ‘fatale nacht’ waarin ze gedwongen zal worden haar maagdelijkheid op te geven en vreest voor de pijn en het verlies van onschuld die daarmee gepaard gaan.
Angst voor gevolgen: Juliet vreest ook de gevolgen van haar geheime huwelijk met Romeo. Ze weet dat hun verbintenis verboden is door hun ruziënde families en maakt zich zorgen over de mogelijke gevolgen, zoals verbanning of zelfs de dood voor hen beiden.
Angst voor verraad: Juliet spreekt haar angst uit dat iemand haar zou verraden en het geheim van haar huwelijk met Parijs zou onthullen. Ze is zich bewust van de risico's en is paranoïde over de mogelijkheid om gepakt en gestraft te worden.
Angst voor eenzaamheid en isolatie: Juliet is bang om alleen te zijn en geïsoleerd te zijn van de mensen van wie ze houdt, vooral Romeo. Ze stelt zichzelf voor als 'een outcast' en maakt zich zorgen dat ze door haar familie en vrienden zal worden afgewezen als haar geheim wordt ontdekt.
Angst voor de dood: Uiteindelijk onthult Julia's monoloog haar angst voor de dood. Ze noemt het ‘walgelijke graf’ en overweegt zelfmoord te plegen als een manier om te ontsnappen aan de moeilijke situatie waarin ze zich bevindt.
Deze angsten en zorgen benadrukken Julia's interne strijd, haar vastberadenheid om haar liefde voor Romeo te beschermen, en haar bereidheid om drastische maatregelen te nemen om een ongewenst lot te vermijden.