1. Politieke en sociale corruptie: Hamlet beschouwt de Deense rechtbank als corrupt en onderdrukkend. De koning, Claudius, heeft zijn broer, de vader van Hamlet, vermoord om de troon te veroveren. De rechtbank is gevuld met bedrog en intriges, en Hamlet voelt zich gevangen in een systeem dat hij niet kan veranderen. Hij drukt zijn frustratie en verlangen om te ontsnappen uit door Denemarken te vergelijken met een ‘gevangenis’.
2. Moreel verval en hypocrisie: Hamlet walgt van het morele verval dat hij ziet in de Deense samenleving. Hij observeert de hypocrisie en oppervlakkigheid van de rechtbankleden en voelt zich geïsoleerd en alleen in zijn zoektocht naar waarheid en gerechtigheid. Hij gebruikt de metafoor van een gevangenis om zijn gevoel van opsluiting in een moreel failliete samenleving over te brengen.
3. Beperkte keuzes en beperkingen: Hamlet voelt zich gedurende het hele stuk beperkt in zijn acties en keuzes. Hij is verplicht de dood van zijn vader te wreken, maar hij worstelt ook met morele dilemma's en onzekerheden over de juiste handelwijze. Het gevoel gevangen te zitten in een cyclus van geweld en vergelding draagt bij aan zijn perceptie van Denemarken als gevangenis.
4. Psychologische gevangenisstraf: Hamlet ervaart een diep gevoel van psychologische gevangenschap vanwege zijn verdriet, schuldgevoelens en existentiële contemplaties. Hij worstelt met vragen over het leven, de dood en de zin van het bestaan. Het gewicht van zijn gedachten en emoties belast hem en zorgt ervoor dat hij zich gevangen voelt in zijn eigen geest.
5. Contrast met idealistische verwachtingen: De desillusie van Hamlet komt voort uit zijn geïdealiseerde visie op Denemarken vóór de dood van zijn vader. Hij herinnert zich een tijd waarin het koninkrijk werd gezien als een plaats van vrede en welvaart. Het contrast tussen dit geïdealiseerde verleden en de huidige toestand van Denemarken benadrukt nog meer het gevoel van opsluiting en gevangenschap.
Hamlets gebruik van de gevangenismetafoor weerspiegelt zijn diepe gevoel van wanhoop, desillusie en de beperkingen die hem door zijn omstandigheden worden opgelegd. Het dient als een krachtig symbool van zijn strijd tegen externe en interne krachten die zijn vrijheid en geluk beperken.