1. Katalysator voor de plot: Het uiterlijk en de openbaring van de geest van zijn moord door Claudius start het hele plot. Hamlet's verlangen naar wraak wordt de centrale drijvende kracht van het stuk, wat leidt tot een reeks gebeurtenissen die uiteindelijk culmineren in tragedie.
2. Bron van informatie en motivatie: De geest biedt Hamlet essentiële informatie over de moord op zijn vader en onthult Claudius 'schuld en de omstandigheden rond de misdaad. Deze kennis voedt Hamlet's verlangen naar gerechtigheid en motiveert zijn daaropvolgende acties.
3. Symbool van het verleden en onopgeloste conflict: De geest vertegenwoordigt het onopgeloste verleden, met name het onopgeloste conflict tussen Hamlet's vader en Claudius. Zijn aanwezigheid dient als een constante herinnering aan het onrecht dat is gedaan en de noodzaak van vergelding.
4. Verkenning van thema's wraak en moraliteit: De aanwezigheid van de geest roept vragen op over de moraliteit van wraak en de gevolgen van het handelen. Hamlet worstelt met het ethische dilemma om de dood van zijn vader al dan niet te wreken, en benadrukt het complexe en dubbelzinnige aard van rechtvaardigheid.
5. Metafoor voor het bovennatuurlijke en de ongeziene: De geest is een manifestatie van het bovennatuurlijke, dat de ongeziene krachten vertegenwoordigt die menselijke acties en bestemming kunnen beïnvloeden. Zijn uiterlijk onderstreept de verkenning van het stuk van de grenzen van menselijke kennis en begrip.
6. Apparaat voor dramatisch effect: De aanwezigheid van de geest creëert tijdens het hele stuk spanning, mysterie en psychologische spanning. Zijn dramatische ingangen en uitspraken dragen bij aan de algehele sfeer van intriges en naderende ondergang.
7. Symbool van de "niet -levende" waarheid: De kennis van de geest van de moord, verborgen voor alle anderen, maakt hem een symbool van de "ongescheiden" waarheid die alleen hij kent. Dit draagt bij aan de verkenning van het stuk van de onbetrouwbaarheid van de verschijningen en de moeilijkheid om de waarheid te onderscheiden.
In wezen is de geest in Hamlet meer dan alleen een spectrale figuur. Hij is een cruciaal element van het verhaal van het stuk, de thematische verkenning en het algemeen dramatisch effect. Zijn aanwezigheid dient als een katalysator voor de plot, een bron van informatie en motivatie en een krachtig symbool van de centrale thema's van het stuk.