* The Ghost: De meest directe en voor de hand liggende reden is het uiterlijk van de geest. De soldaten, vooral Horatio, worden geschud door zijn aanwezigheid en de onheilspellende aard van zijn gedrag. De geest is een teken van iets diep verontrustends, mogelijk zelfs bovennatuurlijk, waardoor ze natuurlijk nerveus zijn.
* De dreiging van invasie: De soldaten zijn op de hoede, wat een gevoel van potentieel gevaar suggereert. De aanwezigheid van de geest, in combinatie met de geruchten van een recente strijd en het potentieel voor verder conflict, verhoogt hun angsten.
* De ongeziene vijand: De soldaten zijn zich bewust van een ongeziene vijand - de geest - en dit draagt bij aan hun onbehagen. Ze zijn niet zeker van de motieven van de geest en wat het kan vertegenwoordigen, en voegt een element van het onbekende en angst toe aan hun situatie.
* het gedrag van de geest: De treurige, sombere houding van de geest, zijn terughoudendheid om te spreken, en zijn weigering om zijn identiteit te onthullen, dragen allemaal bij aan het onrust van de soldaten. Het gedrag van de geest suggereert dat er iets ernst heeft plaatsgevonden en de soldaten worden achtergelaten om met de implicaties te worstelen.
Het onrust van de soldaten wordt effectief gebruikt door Shakespeare om de toon te zetten voor het spel, waarbij de duisternis en spanning worden benadrukt die het verhaal zal doordringen. De aanwezigheid van de geest dient als een symbool van de naderende tragedie en de verontrustende gebeurtenissen die op het punt staan zich te ontvouwen.