Hij gebruikte verschillende technieken om zijn brede publiek aan te spreken:
Thema's en taal :Shakespeare's toneelstukken onderzochten vaak universele thema's zoals liefde, verlies, macht, verraad en de menselijke natuur. Zijn taalgebruik was gevarieerd, met poëtische en welsprekende toespraken voor de hogere klassen, maar ook humoristische en omgangstaal voor het gewone volk. Hierdoor kon hij op emotioneel en intellectueel niveau contact maken met verschillende leden van het publiek.
Inclusiviteit :Shakespeare omvatte personages uit verschillende sociale lagen, zoals koningen, edelen, gewone mensen en dwazen, waardoor mensen met verschillende achtergronden zich konden verhouden tot de personages op het podium. Hij gebruikte ook travestie en omkeringen van genderrollen om maatschappelijke normen uit te dagen en een breder publiek aan te spreken.
Komedie en humor :Shakespeare's toneelstukken bevatten vaak humor, woordspelingen en geestige dialogen, wat een beroep deed op de populaire smaak voor entertainment. Zijn komedies werden vooral goed ontvangen door alle lagen van de samenleving en overbrugden sociale verdeeldheid.
Geschiedenis en mythologie :Shakespeare liet zich voor zijn toneelstukken inspireren door historische gebeurtenissen, mythologie en folklore. Deze verwijzingen waren bekend bij mensen met verschillende achtergronden, waardoor ze zich op cultureel niveau tot de verhalen konden verhouden.
Spektakel en muziek :De toneelstukken van Shakespeare bevatten spektakelelementen, zoals uitgebreide kostuums, toneeleffecten en muziek, wat bijdroeg aan de amusementswaarde en publiek uit alle sociale groepen trok.
Kortom, de toneelstukken van Shakespeare zijn geschreven om een breed scala aan doelgroepen uit verschillende sociale klassen en achtergronden aan te spreken. Zijn bekwame verhalen vertellen, universele thema's en gevarieerd taalgebruik stelden hem in staat verbinding te maken met mensen op verschillende niveaus en werken te creëren die tot op de dag van vandaag nog steeds resoneren met het publiek.