Wanneer Macbeth bijvoorbeeld aarzelt om koning Duncan te vermoorden, vertelt Lady Macbeth hem dat hij "te vol is van de melk van menselijke vriendelijkheid" en dat hij "wreder moet zijn". Ze vertelt hem ook dat hij 'niet zonder ambitie is, maar zonder dat de ziekte daarbij hoort'. Door dit te zeggen suggereert ze dat Macbeth niet ambitieus genoeg is en dat hij meedogenlozer moet zijn als hij zijn doelen wil bereiken.
De woorden van Lady Macbeth zijn effectief omdat ze inspelen op Macbeths eigen twijfels en angsten. Hij weet dat ze gelijk heeft, en hij is bang om als zwak of laf gezien te worden. Hij wil ook koning zijn, en hij is bereid alles te doen wat nodig is om dat doel te bereiken.
Uiteindelijk zijn de opmerkingen van Lady Macbeth erin geslaagd Macbeth ervan te overtuigen koning Duncan te vermoorden. Ze hebben echter ook een negatief effect op de mentale toestand van Macbeth. Hij wordt paranoïde en schuldig, en uiteindelijk wordt hij gek.