In het toneelstuk "Macbeth" van William Shakespeare is Macbeth een personage gedreven door ambitie en een honger naar macht. Nadat hij drie heksen heeft ontmoet die voorspellen dat hij koning zal worden, begint Macbeth aan een meedogenloze reis om hun voorspellingen waar te maken.
De regel ‘twee waarheden’ verwijst waarschijnlijk naar de profetieën van de heksen. Ten eerste verkondigen ze dat Macbeth de Thane van Cawdor zal zijn, wat snel uitkomt. Vervolgens voorspellen ze dat hij uiteindelijk de koning van Schotland zal worden.
Macbeths antwoord:"Twee waarheden worden verteld / Als gelukkige prologen op de aanzwellende daad / Van het imperiale thema", suggereert dat hij deze profetieën ziet als een positief voorteken, een opmaat naar zijn grootse ambities. Hij beschouwt de vervulling van deze profetieën als de openingshandeling die leidt naar zijn uiteindelijke doel:koning worden.
Door te stellen dat deze profetieën als een proloog dienen, impliceert Macbeth dat de gebeurtenissen die volgen net zo belangrijk en betekenisvol zullen zijn, en zullen opbouwen naar het grote hoogtepunt van zijn imperiale ambities.
Dit terzijde toont Macbeths aanvankelijke vertrouwen in de woorden van de heksen en zijn groeiende vertrouwen in zijn eigen vermogen om grootsheid te bereiken. Naarmate het stuk zich ontvouwt, leiden de acties van Macbeth, gedreven door zijn verlangen naar macht, echter tot een tragische ondergang, wat deze interpretatie van ‘twee waarheden’ ironisch maakt.