Wat is een secco-recitatief?

In de context van de westerse klassieke muziek is een secco-recitatief een soort recitatief dat wordt uitgevoerd zonder de steun van een bascontinuo (een akkoordbegeleiding). In tegenstelling tot een recitatief accompagnato, dat een begeleidend akkoordinstrument heeft (bijv. klavecimbel), wisselt secco-recitatief eenvoudigweg af tussen een enkele, niet-begeleide zanglijn en korte gesproken frasen met akkoordondersteuning.

Secco-recitatieven worden vaak gebruikt in barokopera's en oratoria, waar ze dienen als een soort muzikale steno om het verhaal of de dialoog tussen personages in het gepresenteerde verhaal over te brengen. Ze worden ook vaak aangetroffen in heilige koormuziek, zoals de passies van Bach.

Door hun aard leggen secco-recitatieven meer nadruk op de weergave en helderheid van de tekst, waardoor een meer dramatische interpretatie en directe communicatie met het publiek mogelijk zijn. De zanglijn in secco-recitatief volgt vaak het natuurlijke ritme en de intonatie van spraak, bootst het ritme van natuurlijke taal na en benadrukt de betekenis van de tekst.

Secco-recitatieven vereisen technische behendigheid van de uitvoerder, waardoor hij snel moet kunnen schakelen tussen gezongen en gesproken frasen, vaak vergezeld van dramatische gebaren of acties op het podium. Deze vloeibaarheid maakt secco recitatieven tot een essentieel onderdeel van het vertelproces, waardoor het drama en de emotie van het moment naar voren komen.