Pathos (emotionele aantrekkingskracht):
- Antony opent zijn toespraak door een beroep te doen op de emoties van de menigte. Hij gebruikt woorden en zinsneden die sympathie, medelijden en verontwaardiging oproepen om op een persoonlijk niveau contact te maken met het publiek.
- Antony maakt vakkundig gebruik van herhaling, parallelle structuren en retorische vragen om het onrecht dat Caesar is aangedaan te benadrukken. Door zinsneden als 'Brutus zegt dat hij ambitieus was' en 'Wel, man, hij bestuurt de enge wereld/ Like a Colossus' te herhalen, creëert hij een gevoel van urgentie en verontwaardiging.
Ethos (geloofwaardigheid):
- Antony vestigt zijn geloofwaardigheid door zichzelf voor te stellen als een vriend van Caesar en als getuige van zijn daden. Hij verwijst naar zijn nauwe relatie met Caesar en hoe hij uit de eerste hand weet over Caesars deugdzame karakter.
Retorische middelen:
- Antony gebruikt verschillende retorische middelen om zijn toespraak overtuigender en impactvoller te maken. Sommige van deze apparaten omvatten:
1. Parallelisme: 'Vrienden, Romeinen, landgenoten, luister naar mij;/ Ik kom om Caesar te begraven, niet om hem te prijzen.'
2. Herhaling: 'Maar hier, met verlof van Brutus en de rest – / Want Brutus is een eervolle man; / Dat zijn ze allemaal, allemaal eervolle mannen – / Kom ik spreken op de begrafenis van Caesar.'
3. Antithese: "Ik spreek niet om te weerleggen wat Brutus zei, / Maar hier moet ik zeggen wat ik wel weet."
4. Afbeeldingen: 'Toen hij zei dat hij ambitieus was,/ en dat Brutus een eervolle man is,/ heeft hij veel tranen gebracht.'
5. Personificatie: "En de geest van Caesar, uit op wraak, / Met Ate aan zijn zijde komt heet uit de hel, / Zal in deze grenzen met de stem van een monarch / 'Havoc' roepen, en de oorlogshonden laten ontglippen."
- Antony's vaardige gebruik van retorische middelen helpt bij het creëren van een krachtig en overtuigend argument dat resoneert met de menigte en er uiteindelijk toe leidt dat ze zich tegen Brutus en de andere samenzweerders keren.