1. Trots en ontkenning :Oedipus is een trots en wilskrachtig individu. Hij heeft een hoge dunk van zichzelf en zijn capaciteiten, en hij vindt het moeilijk te accepteren dat hij zulke gruwelijke daden heeft kunnen begaan als het vermoorden van zijn vader en het trouwen met zijn moeder. Als gevolg hiervan doet hij de woorden van Teiresias af als leugens of verzinsels.
2. Blindheidmetafoor :Oedipus is gedurende het hele stuk figuurlijk blind geweest voor de waarheid over zichzelf. Hij heeft aanwijzingen en profetieën die op zijn tragische lot wezen, genegeerd of over het hoofd gezien. Daarom, wanneer Teiresias hem rechtstreeks met de waarheid confronteert, heeft Oedipus moeite om die te accepteren, omdat het zijn geconstrueerde realiteit verbrijzelt.
3. Invloed van Creon :Creon, de zwager van Oedipus, had Teiresias er eerder van beschuldigd onder één hoedje te spelen met Oedipus om hem omver te werpen. Oedipus gelooft dat Creon Teiresias mogelijk heeft beïnvloed om valse beschuldigingen tegen hem te uiten.
4. De vermeende blindheid van Teiresias :Teiresias is blind, en in de oude Griekse samenleving werd blindheid soms geassocieerd met een gebrek aan wijsheid of geloofwaardigheid. Oedipus vraagt zich af of Teiresias werkelijk over een vooruitziende blik beschikt of dat hij eenvoudigweg ongegronde beweringen doet.
5. Verlangen om zichzelf te beschermen :Het aanvaarden van de openbaring van Teiresias zou betekenen dat hij zijn schuld erkent en de gevolgen van zijn daden onder ogen ziet. Oedipus is emotioneel niet voorbereid op dit besef, dus kiest hij ervoor om eraan te twijfelen en het af te wijzen.
Terwijl het stuk zich ontvouwt, wordt Oedipus geleidelijk aan geconfronteerd met de waarheid en aanvaardt hij zijn tragische lot. Zijn aanvankelijke twijfel en ontkenning zijn echter begrijpelijk gezien de omvang van de onthulling en de impact die deze zou hebben op zijn leven en reputatie.