Lid van de Stijlcommissie: Jay was lid van de Stijlcommissie, een driekoppige commissie die verantwoordelijk was voor het opstellen van de definitieve versie van de Grondwet, waarbij de tekst werd geredigeerd, consistent taalgebruik werd gewaarborgd en het document werd opgemaakt. Het werk van de commissie heeft de essentie en betekenis van de Grondwet behouden en tegelijkertijd de leesbaarheid en structuur ervan verbeterd.
Advocaten voor de Grondwet: Jay speelde als federalist een cruciale rol bij het promoten en verdedigen van de voorgestelde grondwet tijdens de ratificatiedebatten. Hij was co-auteur van "The Federalist Papers" onder het pseudoniem "Publius", en schreef samen met Alexander Hamilton en James Madison 85 essays waarin de ratificatie van de grondwet werd uitgelegd en bepleit, waarbij hij inging op verschillende zorgen en bezwaren van de antifederalisten. Deze essays worden nog steeds als invloedrijk beschouwd bij het vormgeven van het Amerikaanse constitutionele denken en debat.
Verdrag van Parijs en Jay's Verdrag: Voorafgaand aan zijn benoeming tot opperrechter had Jay gediend als de eerste minister van Buitenlandse Zaken onder het Confederatiecongres en werd later aangesteld om met Groot-Brittannië te onderhandelen over het Verdrag van Parijs (1783), waarmee een einde kwam aan de Revolutionaire Oorlog. Hij onderhandelde ook over het controversiële Jay's-verdrag in 1794, dat tot doel had handels- en grensgeschillen met Groot-Brittannië op te lossen en bij te dragen aan het verminderen van de spanningen tussen de twee naties.
Over het geheel genomen maakten John Jay's bijdragen aan de Grondwet via zijn rol als opperrechter, zijn lidmaatschap van de Committee of Style, zijn pleidooi als Federalist, zijn betrokkenheid bij belangrijke verdragen en zijn toewijding aan de rechtsstaat hem tot een invloedrijk figuur in de strijd tegen de grondwet. vroege geschiedenis van de Verenigde Staten.