1. Instelling:
- De setting van het stuk is beperkt tot de Rue de Richelieu, terwijl de roman verschillende locaties in heel Frankrijk beschrijft.
2. Karakters:
- Het spel vermindert het aantal karakters. Zo wordt het karakter van Jammes, het hoofd van de Sûreté, uit het stuk weggelaten.
- De relatie tussen Raoul en Christine krijgt meer aandacht in het stuk.
3. Perceelstructuur:
- Het stuk condenseert de plot van de roman en laat bepaalde subplots weg.
- Het stuk laat het onderzoek naar de identiteit van de Phantom achterwege en concentreert zich op de romance tussen Christine en Raoul.
4. Toon en sfeer:
- Het stuk versterkt de melodramatische elementen van de roman en benadrukt de dramatische spanning en het conflict.
- De sfeer van het stuk is meer opera- en theatraal, met een grotere nadruk op muziek, visueel spektakel en emotionele intensiteit.
5. Einde:
- Het einde van het stuk wijkt af van de roman. In het stuk valt Christine in de rivier de Seine en Raoul denkt dat ze dood is. In de roman redt Erik (de Phantom) haar en neemt haar mee naar zijn hol, wat het toneel vormt voor verdere gebeurtenissen.
6. Karakterisering van het spook:
- In het stuk wordt de Phantom afgeschilderd als een meer tragische en beklagenswaardige figuur, waarbij zijn motivatie wordt gedreven door zijn liefde voor Christine.
- Het stuk biedt een meer genuanceerde verkenning van de emoties en innerlijke strijd van de Phantom.
Over het algemeen verschilt het toneelstuk "The Phantom of the Opera" van Gaston Leroux van de roman qua setting, plotstructuur, karakterontwikkeling, toon en sfeer, terwijl de kernthema's en elementen van het originele verhaal behouden blijven.