Naarmate het stuk vordert, zien we Lady Macbeth een meer passieve rol op zich nemen. Ze raakt teruggetrokken en schuldig, en ze kan niet ontsnappen aan de mentale pijn die door haar daden wordt veroorzaakt. Ze vervalt uiteindelijk in waanzin en sterft.
Tegen het einde van het stuk zijn de rollen van Macbeth en Lady Macbeth volledig omgedraaid. Macbeth is een zwakke en besluiteloze man geworden, terwijl Lady Macbeth een omhulsel van haar vroegere zelf is geworden. Deze omkering benadrukt de destructieve kracht van schuld en ambitie, en dient als een waarschuwend verhaal over de gevaren van het koste wat het kost macht nastreven.