1. Symboliek van schuldgevoel en corruptie: Na de moord op Duncan ervaart Macbeth schuldgevoelens en wordt hij verteerd door paranoia en onzekerheid. Hij begint zich bloed aan zijn handen voor te stellen, en dit beeld wordt een constante herinnering aan zijn misdaad. De aanblik van bloed achtervolgt hem en wordt een zichtbare manifestatie van zijn innerlijke verdorvenheid.
2. Metaforisch gebruik: William Shakespeare gebruikt bloed metaforisch in het hele stuk. Macbeth doet tijdens het stuk een beroep op duistere krachten en geesten, en deze bovennatuurlijke entiteiten worden vaak 'instrumenten van de duisternis' of 'geesten van de dood' genoemd. Bloed is verbonden met deze kwaadaardige krachten, wat duidt op de corrumperende invloed van het kwaad en ambitie op Macbeths ziel.
3. Bloed als motief: Bloed is een herhaald beeld gedurende het hele stuk. Macbeths eerste ontmoeting met de heksen wordt gekenmerkt door hun profetie dat hij de Thane van Cawdor en uiteindelijk koning van Schotland zal worden. Deze profetieën gaan gepaard met visioenen van bloed, waardoor een griezelige sfeer ontstaat en een voorafschaduwing is van de bloedige gebeurtenissen die gaan komen.
4. Ritualistische symboliek: In bepaalde scènes met rituele elementen speelt bloed een rol. In Act IV, Scène I, houdt de heksenkring zich bijvoorbeeld bezig met een ritueel waarbij bloed betrokken is terwijl ze in een ketel roeren en hun profetieën uiten. Bloed vertegenwoordigt in deze context het vergieten van leven en het aanroepen van bovennatuurlijke krachten.
5. Ironie en rechtvaardigheid: Bloed wordt ook gebruikt om ironie en poëtische rechtvaardigheid in het stuk te benadrukken. Wanneer Lady Macbeth het denkbeeldige bloed uit haar handen probeert weg te wassen, wordt ze gekweld door schuldgevoelens en vervalt ze uiteindelijk in waanzin. Het bloed symboliseert haar onwasbare zonden en de vergelding waarmee ze wordt geconfronteerd.
Door het motief bloed op verschillende manieren te gebruiken, versterkt William Shakespeare de thema's van schuld, geweld en moreel verval in het stuk. Het stuk onderzoekt de gevolgen van de acties van Macbeth, waarbij wordt duidelijk gemaakt dat bloed niet alleen fysiek bloedvergieten betekent, maar ook de besmetting en corruptie van de menselijke ziel.