1. Versterkte expressies :De grootte van het Griekse theater maakte het voor het publiek vaak moeilijk om de gezichtsuitdrukkingen van de acteurs te zien. Maskers overdreven deze uitdrukkingen, waardoor ze vanuit elk deel van het theater zichtbaar werden.
2. Onderscheid van karakters :Maskers hielpen onderscheid te maken tussen verschillende personages, wat vooral essentieel was omdat acteurs vaak meerdere rollen speelden in één stuk.
3. Identificatie van karakters :Maskers gaven het publiek visuele aanwijzingen over de leeftijd, sociale status, geslacht en emotionele toestand van een personage.
4. Genderportret :In het oude Griekenland mochten vrouwen niet op het podium optreden, dus droegen mannelijke acteurs maskers om vrouwelijke personages uit te beelden.
5. Symboliek :Maskers werden vaak gebruikt om abstracte ideeën of bovennatuurlijke wezens, zoals goden of godinnen, over te brengen.
6. Akoestiek :De maskers hadden ingebouwde resonatoren die de stemmen van de acteurs versterkten, zodat ze in het hele theater te horen waren.
7. Verenigend effect :Het dragen van maskers creëerde een gevoel van uniformiteit en anonimiteit onder de acteurs, waardoor de nadruk verlegde van individuele artiesten naar het collectieve vertellen van verhalen.
Het gebruik van maskers in het Griekse theater was een integraal onderdeel van de theatrale ervaring, waardoor een grotere dramatische expressie, karakterontwikkeling en betrokkenheid van het publiek mogelijk was.