1. Karakteridentificatie :Maskers werden voornamelijk gebruikt om de personages op het podium te identificeren. Elk masker had een apart uiterlijk, vaak overdreven, waardoor het publiek het geportretteerde personage gemakkelijk kon herkennen. Een masker met een lange witte baard en een gefronst voorhoofd kan bijvoorbeeld een oude man voorstellen, terwijl een masker met een jeugdig gezicht en een ondeugende uitdrukking op een jonge bediende of een bedrieger kan duiden.
2. Uiting van emoties :Het Romeinse theater was sterk afhankelijk van fysiek acteren en gebaren, aangezien de podia enorm groot waren en de acteurs hun uitvoeringen op een groot publiek moesten projecteren. Maskers hielpen emoties over te brengen en gezichtsuitdrukkingen te versterken. Door de overdreven kenmerken van de maskers, zoals grote ogen, prominente wenkbrauwen en open mond, kon het publiek zelfs vanaf een afstand emoties onderscheiden.
3. Rolveranderingen en veelzijdigheid: Acteurs speelden vaak meerdere rollen in één voorstelling. Maskers maakten snelle rolwisselingen mogelijk zonder dat ingewikkelde kostuumaanpassingen nodig waren. Door simpelweg van masker te wisselen, konden acteurs naadloos overgaan van het ene personage naar het andere, waardoor de efficiëntie en veelzijdigheid van theaterproducties werd vergroot.
4. Geslachtsvertegenwoordiging: In het Romeinse theater speelden voornamelijk mannelijke acteurs. Met maskers konden acteurs vrouwelijke karakters effectief uitbeelden. Actrices waren zelden te zien in het Romeinse theater, maar als ze dat wel deden, droegen ze maskers die speciaal waren ontworpen om de vrouwelijkheid te benadrukken, zoals lang golvend haar, delicate gelaatstrekken en een vrouwelijke stem.
5. Sociaal commentaar: Maskers kunnen ook worden gebruikt voor satirische doeleinden en om sociale commentaren te geven. Bepaalde maskers werden geassocieerd met specifieke sociale typen of beroepen. Door deze maskers te gebruiken konden actoren maatschappelijke kwesties onder de aandacht brengen en tekortkomingen binnen de Romeinse samenleving bekritiseren.
6. Symbolische betekenissen: Sommige maskers hadden symbolische betekenissen. Het masker van een leeuw kan bijvoorbeeld kracht en moed vertegenwoordigen, terwijl het masker van een vos sluwheid en bedrog kan symboliseren. Deze symbolen verrijkten het vertellen van verhalen en maakten diepere interpretatielagen mogelijk.
7. Religieuze en mythologische symboliek: Maskers werden vaak gebruikt om goden, mythologische wezens en andere bovennatuurlijke entiteiten af te beelden. Door deze maskers te dragen belichaamden acteurs deze meer dan levensgrote karakters en brachten ze tot leven op het podium, waardoor de religieuze en mythologische aspecten van het Romeinse theater werden versterkt.
Over het geheel genomen waren maskers in het Romeinse theater een cruciaal hulpmiddel voor karakterisering, emotionele expressie, rolveranderingen, genderrepresentatie en symbolische betekenissen. Ze maakten ingewikkelde verhalen mogelijk en verbeterden de algehele theatrale ervaring voor het Romeinse publiek.