In scène 1 van Act V slaapwandelt Lady Macbeth en probeert haar handen te wassen, terwijl ze zegt:"Verdomde plek! Eruit zeg ik!" Ze probeert zichzelf zowel fysiek als mentaal te reinigen van de schuld aan de moord, maar dat lukt haar niet.
De waterbeelden suggereren de kracht van schuld om de dader van een misdaad te achtervolgen en te kwellen. Lady Macbeth wordt verteerd door haar schuldgevoel en heeft het gevoel dat ze nooit aan de gevolgen van haar daden kan ontsnappen, ook al heeft ze geprobeerd het fysieke bewijsmateriaal weg te wassen.