Kledingmateriaal :
- Werknemers droegen doorgaans kleding gemaakt van stevige, goedkope stoffen zoals katoen of wol. Deze materialen zijn bestand tegen zware arbeid en veelvuldig wassen.
- Veel werknemers droegen meerdere lagen om isolatie en bescherming te bieden bij de vaak ongereguleerde temperaturen in fabrieken.
Werkoverhemden en blouses :
- Mannen droegen vaak werkoverhemden van katoen of wol. Deze overhemden hadden een eenvoudig ontwerp, met lange mouwen en knoopsluiting aan de voorkant.
- Vrouwelijke fabrieksarbeiders droegen gewoonlijk blouses of jurken met lange mouwen en hoge halslijnen. Deze boden een bescheiden dekking en lieten toch bewegingsvrijheid toe.
Werkbroeken en overalls :
- Mannen droegen gewoonlijk werkbroeken of overalls gemaakt van zwaar katoen of denim. Deze zijn ontworpen met loszittende snitten om gemakkelijk bewegen op de fabrieksvloer mogelijk te maken.
- Overalls waren een populaire keuze voor zowel mannen als vrouwen, omdat ze het hele lichaam bedekten en bescherming boden tegen vuil en puin.
Schoeisel :
- Sterk en duurzaam schoeisel was van cruciaal belang om de voeten van werknemers te beschermen tegen zware machines en oneffen oppervlakken.
- Mannen droegen vaak zware leren laarzen met stalen of metalen neus voor extra bescherming.
- Vrouwen droegen soms stevigere versies van alledaagse schoenen of enkellaarzen.
Schorten :
- Schorten van leer of zware stof werden vaak door zowel mannen als vrouwen gedragen om hun kleding te beschermen tegen vlekken, vuil en mogelijke verontreinigingen.
Hoofddeksel :
- Mannen droegen vaak petten of hoeden gemaakt van katoen of wol, voornamelijk ter bescherming tegen vallend puin of stof.
- Vrouwen droegen vaker haarbedekkingen zoals hoofddoeken of eenvoudige bandana's.
Kleur:
- De meeste arbeiderskleding was donker gekleurd om vuil, aanslag en roet te verbergen, wat vaak voorkomt in industriële omgevingen.
Het is belangrijk op te merken dat de bovengenoemde kleding de gebruikelijke kleding was die fabrieksarbeiders in de 19e eeuw droegen. De arbeidsomstandigheden en kledingvoorschriften verschilden per bedrijfstak, en bepaalde fabrieken hadden mogelijk aanvullende veiligheidseisen.