Binnen het spel zijn er echter elementen die kunnen worden beschouwd als farcical of komisch , vooral in de interacties van de volgende tekens:
* Polonius: Een pompeuze, dwaze en gemakkelijk gemanipuleerde Heer, die vaak komische verlichting biedt door zijn verkeerde interpretaties en ongemakkelijke pogingen tot wijsheid.
* Rosencrantz en Guildenstern: Twee gemakkelijk gemanipuleerde hovelingen die vaak de kolf zijn van de grappen en manipulaties van Hamlet. Hun stuntelige en onbeholpen natuur biedt een humoristisch contrapunt voor de donkere thema's van het stuk.
* De Gravediggers: De Gravediggers houden zich bezig met een humoristisch, cynisch en filosofisch debat over de dood, en bieden een kort moment van lichte verlichting te midden van de tragische gebeurtenissen van het stuk.
Hoewel deze elementen humor en luchthartigheid in het stuk injecteren, is het belangrijk om te onthouden dat "Hamlet" uiteindelijk een tragedie is, en de humor dient om de absurditeit van het menselijk bestaan en de duisternis van de wereld te benadrukken.
Conclusie , hoewel "Hamlet" niet in de eerste plaats een toneelstuk is over brede humor en overdreven personages, bevat het wel elementen van komedie en farce door specifieke personages en scènes. Deze elementen zijn echter verweven met de tragische thema's van het stuk en dienen om het algehele dramatische effect te verbeteren.