De hoogmoed van Oedipus komt tot uiting in verschillende sleutelmomenten in het stuk. Wanneer hem bijvoorbeeld voor het eerst door het orakel in Delphi wordt verteld dat hij zijn vader zal vermoorden en met zijn moeder zal trouwen, doet hij de profetie af als onzin en vervolgt hij zijn reis naar Thebe. Later, wanneer de pest Thebe treft en Oedipus de oorzaak begint te onderzoeken, weigert hij te geloven dat hij de oorzaak van het probleem zou kunnen zijn. Hij wordt steeds bozer en gefrustreerder naarmate de waarheid duidelijker wordt, maar hij weigert deze nog steeds te accepteren.
De hamartia van Oedipus is belangrijk omdat deze uiteindelijk tot zijn ondergang leidt. Zijn trots en zelfvertrouwen maken hem blind voor de waarheid over zichzelf en zijn verleden, en als gevolg daarvan veroorzaakt hij zijn eigen vernietiging. Het stuk dient als een waarschuwend verhaal over de gevaren van hoogmoed en het belang van nederigheid.