1. Bertolt Brecht en het Berliner Ensemble:
- De Duitse toneelschrijver en regisseur Bertolt Brecht wordt beschouwd als de belangrijkste grondlegger van het epische theater.
- Brecht bedacht episch theater als reactie op wat hij zag als de beperkingen van naturalistisch en psychologisch drama.
- Hij stelde zich een theater voor dat politiek geëngageerd en intellectueel stimulerend was en tot doel had kritisch denken bij het publiek uit te lokken in plaats van alleen maar emotionele reacties uit te lokken.
- Brechts Berliner Ensemble, opgericht in 1949, werd het belangrijkste platform voor de ontwikkeling en presentatie van zijn epische theaterproducties.
2. Erwin Piscator en Politiek Theater:
- Erwin Piscator, een andere Duitse theaterbeoefenaar en regisseur, wordt vaak geassocieerd met de vroege fase van het epische theater.
- Piscator's werk concentreerde zich op politieke thema's en maakte gebruik van innovatieve technieken zoals documentaire beelden, multimediaprojecties en agitatie-elementen.
3. Vsevolod Meyerhold en Biomechanica:
- De Russische theaterregisseur Vsevolod Meyerhold ontwikkelde het concept van biomechanica, een systeem van acteurstraining dat de nadruk legde op lichamelijkheid en gestileerde beweging.
- Dankzij de technieken van Meyerhold konden acteurs complexe betekenissen via hun lichaam overbrengen, wat bijdroeg aan de niet-illusionistische esthetiek van episch theater.
4. Collectieven en experimentele groepen:
- Verschillende theatrale collectieven en experimentele groepen hebben in het begin van de 20e eeuw bijgedragen aan de ontwikkeling van episch theater.
- Deze groepen wilden zich losmaken van conventionele theatervormen en sociaal bewuste en politiek relevante producties creëren.
5. Invloed van andere kunstvormen:
- Episch theater putte ook inspiratie uit andere kunstvormen, zoals literatuur, film en beeldende kunst, en daagde de traditionele grenzen tussen kunst en theater uit.
Hoewel Bertolt Brecht algemeen wordt erkend als de centrale figuur in de totstandkoming van episch theater, waren het de collectieve inspanningen van verschillende theaterbeoefenaars, collectieven en artistieke stromingen die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling en transformatie van episch theater in een aparte theatrale vorm.