Als zwarte man in een door blanken gedomineerde samenleving is Othello zich voortdurend bewust van het racisme en de vooroordelen waarmee hij te maken krijgt. Hierdoor voelt hij zich onzeker en kwetsbaar, en is hij gevoeliger voor jaloezie. Wanneer Iago twijfels zaait in Othello's hoofd over Desdemona's trouw, gelooft Othello hem snel. Hij wordt zo verteerd door jaloezie dat hij bereid is de vrouw van wie hij houdt te vermoorden en vervolgens zelfmoord te plegen.
In tegenstelling hiermee zou het voor een blanke Othello veel moeilijker zijn om hetzelfde niveau van jaloezie en onzekerheid te voelen. Als blanke man zou hij zich waarschijnlijk zelfverzekerder en zekerder voelen in zijn positie in de samenleving. Ook zou hij zich minder snel bedreigd voelen door andere mannen. Als gevolg hiervan zou het minder waarschijnlijk zijn dat hij Iago's leugens over Desdemona zou geloven.
Natuurlijk zijn er nog veel meer factoren die ertoe zouden kunnen bijdragen dat de roman van Othello anders zou zijn als hij blank was. De rol van ras valt echter niet te ontkennen. Dit thema is een van de belangrijkste aspecten van de roman, en het zou fundamenteel veranderd zijn als Othello geen zwarte man was.
Ondanks de verschillen zou het verhaal, als de hoofdpersoon blank was, nog steeds belangrijk en krachtig zijn. Het zou dezelfde thema's van liefde, jaloezie en verraad onderzoeken, maar het zou dit op een andere manier doen. Als de hoofdpersoon blank zou zijn, zou het voor de meerderheid van de mensen herkenbaarder zijn.