In de 17e eeuw begon de viola da gamba vervangen te worden door de viola da braccio, een instrument dat net als de moderne altviool op de schouder werd gehouden. De viola da braccio had een vergelijkbare vorm en grootte als de viola da gamba, maar had een vlakkere rug en een kortere nek. Het had ook vier snaren, op dezelfde manier gestemd als de viola da gamba. De viola da braccio werd al snel het favoriete instrument om in orkesten te spelen, en uiteindelijk verving het de viola da gamba helemaal.
De moderne altviool is een directe afstammeling van de viola da braccio, en het ontwerp is door de eeuwen heen weinig veranderd. Het is een prachtig instrument met een rijke, zachte klank en een essentieel onderdeel van het moderne orkest.