Verdaccio is een stijl van onderschildering waar tonale waarden zijn opgesteld in een zwart-wit , groen- grijze tint voor overschilderen extra kleuren . Verdaccio is vooral effectief voor het creëren van realistische huidtinten in olieverf , want het vangt de verschijning van aderen onder de huid en de koele schaduwen wanneer later bedekt met transparante rode en aarde tone kleuren . Leonardo da Vinci is bekend dat verdaccio hebben gebruikt in zijn werk , zoals te zien is in een gedeeltelijk afgewerkte schilderijen , zoals " De Aanbidding der Wijzen . "
Sfumato
sfumato , een Italiaanse term , vertaalt naar " verdwenen of verdampt . " In tegenstelling tot de Florentijnse school van schilders die zwaar geschetst hun onderdanen , da Vinci perfectioneerde de techniek van het vervagen en verzachten van de randen vrijwel onmerkbaar zijn. Deze aanpak verhoogt het realisme van het beeld , zoals Mona 's gezicht zachtjes bochten en verdwijnt in haar zachte haren , en haar schouders zachtjes rond te verdwijnen naar de achtergrond . Om dit effect te bereiken , da Vinci gekozen voor een uniform palet van mid - tone kleuren en vermeden de meest lichtgevende verf voor heldere functies . Met zware mengen , lijkt het schilderij aan de kijker als van achter een wolk van rook.
Beglazing
beglazing was een andere techniek , naast de keuze van de tonale palet , waardoor Leonardo da Vinci bereikt zijn sfumato effecten en realisme . Glazing is de toepassing van meerdere dunne , transparante lagen verf over een reeds geschilderd oppervlak . Beglazing maakt een kunstenaar om uiterst subtiele variaties in kleuren en schaduwen , zonder harde randen en penseelstreken te bereiken om af te leiden van de verschijning van het realisme . Wetenschappers bestuderen van de " Mona Lisa " hebben zich gevonden tot 30 lagen van glazuur op de gebieden van haar huid , wat slechts een paar micrometer dik. Het gebruik van meerdere glazuren helpt ook toe te voegen aan het gevoel van diepte in de achtergrond en de schaduwpartijen van het schilderij .
Clair-obscur
Leonardo da Vinci wordt gecrediteerd met de invoering van het idee van clair-obscur van de kunstwereld . Chiaroscuro wordt beschreven als het gebruik van licht en donker driedimensionale vormen definiëren , waar toon en waarde domineert over kleur en tint . Hij geloofde in het kleden van zijn figuren in licht gekleurde kleding om zo te helpen ze te onderscheiden van de donkere achtergrond , het creëren van variatie in de lichte en beschaduwde vormen . Leonardo behaalde een eenheid van toon door het houden van elke gekleurde voorwerp binnen een beperkt bereik van waarden , in tegenstelling tot andere kunstenaars die de tint en het contrast zou variëren. Later kunstenaars als Caravaggio zou clair-obscur nemen tot het uiterste voor een dramatisch effect , maar da Vinci gebruikte de techniek zorgvuldig om zijn subtiele realisme te versterken .