Tiklos heeft een lange geschiedenis in de Hongaarse volksmuziek en werd al in de 16e eeuw gebruikt, mogelijk afstammend van het oude Griekse instrument, het psalterium. Er wordt aangenomen dat ze door de Ottomaanse Turken in Hongarije zijn geïntroduceerd tijdens hun bezetting in de 16e en 17e eeuw. Tiklos werd steeds populairder in de 18e en 19e eeuw, toen ze werden gebruikt in traditionele volksmuziek, en ook werden overgenomen door klassieke componisten als Franz Liszt en Johannes Brahms.
In de 20e eeuw werd tiklos nog steeds gebruikt in de Hongaarse volksmuziek en werd het ook opgenomen in andere genres zoals jazz en rock. Ze kregen eind 20e en begin 21e eeuw internationale erkenning, mede dankzij het werk van Hongaarse volksmuzikanten als Zoltán Kodály en Béla Bartók.
Tegenwoordig blijven tiklos een belangrijk onderdeel van de Hongaarse volksmuziek en worden ze ook in een verscheidenheid aan andere genres gebruikt. Ze zijn populair onder zowel traditionele als hedendaagse muzikanten, en worden steeds vaker gebruikt door muzikanten over de hele wereld.