Het gedicht is geschreven in vrije verzen, met een los en vloeiend ritme dat de bewustzijnsstroom van de spreker nabootst terwijl hij zich zijn vader herinnert. Het taalgebruik is eenvoudig en direct, maar toch rijk aan beeldspraak en symboliek. De titel van het gedicht, 'Mijn vader in de marine:een jeugdherinnering', zet meteen de toon voor de nostalgische herinnering van de spreker. Het gebruik van het woord 'jeugd' suggereert dat de spreker terugkijkt op deze herinneringen vanuit een volwassenheid, en dat ze voor hem een speciale betekenis hebben.
De eerste strofe van het gedicht schetst de setting van de kindertijd van de spreker, een klein kustplaatsje. De spreker herinnert zich de ‘geur van de zee’ en het ‘geluid van de golven’, die beide verband houden met de afwezigheid van zijn vader. De vader van de spreker wordt beschreven als een ‘schaduw in de verte’, een figuur die tegelijkertijd aanwezig en afwezig is. Dit beeld geeft het gevoel van verlangen van de spreker naar zijn vader weer, evenals zijn bewondering voor de offers die hij voor zijn land heeft gebracht.
De tweede strofe van het gedicht concentreert zich op de herinneringen van de spreker aan de terugkeer van zijn vader uit zee. De spreker beschrijft zijn vader als een 'held' en herinnert zich de opwinding en verwachting van zijn komst. De spreker herinnert zich ook de ‘geur van zijn uniform’ en de ‘aanraking van zijn hand’, die beide worden geassocieerd met comfort en veiligheid. Deze herinneringen benadrukken de sterke band van de spreker met zijn vader, evenals zijn gevoel van trots op de dienst van zijn vader.
De derde strofe van het gedicht is meer reflecterend van toon, omdat de spreker stilstaat bij de impact van de afwezigheid van zijn vader op zijn leven. De spreker erkent dat de dienst van zijn vader 'een leegte heeft achtergelaten', maar spreekt ook zijn dankbaarheid uit voor de offers die zijn vader heeft gebracht. De vader van de spreker wordt beschreven als een 'man van eer', en de spreker spreekt zijn bewondering uit voor de kracht en moed van zijn vader.
De laatste strofe van het gedicht keert terug naar het huidige moment, terwijl de spreker nadenkt over zijn jeugdherinneringen aan zijn vader. De spreker drukt zijn liefde voor zijn vader uit en erkent dat hij nog steeds deel uitmaakt van zijn leven, ook al is hij niet langer fysiek aanwezig. Het gedicht eindigt met de vader van de spreker die 'naast hem loopt', een symbool van de blijvende band tussen vader en zoon.
Over het geheel genomen is "My Father in Navy:A Childhood Memory" een ontroerend en suggestief gedicht dat het gevoel van verlies, verlangen, bewondering en trots van de spreker voor zijn vader weergeeft. De eenvoudige maar effectieve taal, de levendige beelden en de krachtige symboliek van het gedicht creëren een gedenkwaardig en aangrijpend eerbetoon aan de vader van de spreker en zijn dienst bij de marine.