Door John McCrae
In de Vlaamse velden waaien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij op rij,
Dat markeert onze plaats; en in de lucht
De leeuweriken, nog steeds dapper zingend, vliegen
Nauwelijks gehoord tussen de kanonnen beneden.
Wij zijn de doden. Korte dagen geleden
We leefden, voelden de dageraad, zagen de zonsondergang gloeien,
Hield van, en werd geliefd, en nu liegen we
In de Vlaamse velden.
Pak onze ruzie met de vijand aan:
Naar jou, vanuit falende handen, gooien we
De fakkel; wees van jou om het hoog te houden.
Als u het vertrouwen verbreekt met ons die sterven
We zullen niet slapen, ook al groeien de klaprozen
In de Vlaamse velden.