William-poëzie is een soort poëzie die wordt gekenmerkt door het gebruik van sterke, levendige beelden en de focus op de natuurlijke wereld. Het is vernoemd naar de Engelse dichter William Wordsworth, die wordt beschouwd als een van de grondleggers van de romantische beweging in de poëzie.
William-poëzie wordt vaak in vrije verzen geschreven en maakt doorgaans gebruik van een verscheidenheid aan poëtische middelen, waaronder metafoor, vergelijking, personificatie en alliteratie. Het doel van William-poëzie is om bij de lezer een gevoel van verwondering en ontzag te creëren en hen te inspireren de schoonheid van de natuurlijke wereld te waarderen.
Enkele voorbeelden van William-poëzie zijn:
* William Wordsworth's "Ik wandelde eenzaam als een wolk"
*Samuel Taylor Coleridge's "De rijp van de oude zeeman"
* John Keats' "Ode aan een nachtegaal"
* Percy Bysshe Shelley's "Ode aan de westenwind"
*William Blake's "The Tyger"
William-poëzie is nog steeds populair en blijft nieuwe generaties dichters inspireren. Het herinnert ons eraan dat de natuurlijke wereld een bron van verwondering en schoonheid is, en een bron van inspiratie voor kunst kan zijn.