De spreker realiseert zich echter ook dat de nacht inmiddels voorbij is en dat hij weer alleen is. Hij betreurt het verlies van zijn geliefde en het geluk dat zij deelden, en hij vraagt zich af hoe hij zonder hen verder zal kunnen. Hij vraagt zich af of hij ooit nog liefde zal kunnen vinden en of hij zich ooit zo gelukkig zal voelen als met zijn verloren liefde.
Ondanks zijn verdriet komt de spreker uiteindelijk tot een gevoel van acceptatie. Hij realiseert zich dat de tijd die hij met zijn geliefde doorbracht kostbaar was en dat hij dankbaar moet zijn voor de tijd die ze samen hadden. Hij beseft ook dat de herinnering aan zijn liefde hem altijd bij zal blijven en dat hij die altijd bij zich zal dragen.
Het gedicht eindigt met de spreker die zijn liefde uitdrukt voor zijn verloren geliefde en zijn hoop dat ze ooit herenigd zullen worden. Hij spreekt ook zijn dankbaarheid uit voor de tijd die hij met hen heeft kunnen doorbrengen, en hij belooft ze nooit te vergeten.
"Dear While the Night Is Gone" is een mooi en aangrijpend gedicht dat de complexiteit van liefde, verlies en het verstrijken van de tijd vastlegt. Het is een krachtige herinnering dat zelfs als we iemand verliezen van wie we houden, de herinnering aan hun liefde en het geluk dat we met hem deelden altijd bij ons zal blijven.