Regels 1-12:
Het gedicht begint met een levendige beschrijving van Columbus die door de zee navigeert, alleen geleid door de sterren. Door middel van vergelijkingen waarin hij wordt vergeleken met een vogel en een geest, geeft Miller de onzekerheid van zijn reis en zijn onwrikbare vastberadenheid weer.
Regels 13-18:
Terwijl Columbus naar de uitgestrekte oceaan kijkt, stelt hij zich de toekomstige ontdekkingen voor die hij zal doen en de glorie die hij zal bereiken. Hij is ervan overtuigd dat zijn inspanningen hem tot grote beloningen zullen leiden.
Regels 19-24:
Miller verschuift vervolgens het perspectief naar de Indiaanse inwoners van het nieuwe land, die de komst van Columbus met nieuwsgierigheid aanschouwen. Ze observeren zijn landing met verwondering, en de spreker vergelijkt de perceptie van de inboorling met die van het kijken naar de vlucht van een condor.
Regels 25-30:
Het gedicht krijgt een contemplatieve toon en reflecteert op de betekenis van de reis van Columbus en de impact ervan op de loop van de geschiedenis. Miller vergelijkt de ontdekking van Amerika met het opgraven van begraven schatten. Hij suggereert dat de reis van Columbus het potentieel en de rijkdom heeft onthuld die verborgen zijn in het continent, waar de Europeanen voorheen niets van wisten.
Regels 31-36:
In deze zin wordt Millers toon feestelijker. Hij vergelijkt de Europese avonturiers met vogels die hun nest verlaten en prijst de ontdekkingsgeest die hen ertoe aanzet nieuwe gebieden te verkennen. Het gedicht eindigt met de nadruk op het gevoel van verwondering en avontuur dat gepaard gaat met de ontdekking van nieuw land.
Algemene thema's:
"Columbus" van Joaquin Miller onderzoekt thema's als ambitie, ontdekking en menselijke vooruitgang. Het gedicht portretteert het doorzettingsvermogen en de vastberadenheid van Columbus bij zijn zoektocht naar nieuwe landen. Het reflecteert ook op de impact van zijn reis en hoe deze de loop van de geschiedenis veranderde en de oude en nieuwe wereld met elkaar verbond.