In het rijk waar dromen wonen,
Waar zachte briesjes zachtjes glijden,
Daar ligt een pad versierd met gratie,
Een symfonie van tijd en ruimte.
Te midden van een opnieuw geschilderd doek,
Waar groene tinten je uitzicht betoveren,
Laat je stappen een ritmische stroom vinden,
Terwijl het gefluister van de natuur zachtjes groeit.
Adem de geur in, zoet en mild,
Zoals bloemen bloeien in de wildernis van de natuur,
Hun kleuren weven een groots tapijt,
Een meesterwerk in je hand.
Onder een hemelsblauwe hemel zo uitgestrekt,
Waar wolken dansen in onovertroffen vormen,
Laat je geest zweven, ontketend, vrij,
In dit rijk van pure poëzie.
Met elke stap vliegt er een vers weg,
Gedichten maken die ontbranden,
Gefluister van vreugde, tranen die vallen,
Een tapijt van emoties, voor eens en voor altijd.
Dus omarm de zachte pas van deze reis,
Waar verzen vloeien en muzen zich verstoppen,
Op deze momenten, snel en waar,
Stel je gedicht samen, altijd nieuw.