Poëtische vrijheid is niet simpelweg een kwestie van fouten maken of regels overtreden. Het is eerder een manier voor dichters om taal op een creatieve manier te gebruiken om hun gedachten en gevoelens uit te drukken. Door gebruik te maken van poëtische vrijheid kunnen dichters beelden, emoties en ideeën creëren die anders niet mogelijk zouden zijn.
Hier zijn enkele voorbeelden van poëtische vrijheid:
* In het gedicht "The Raven" van Edgar Allan Poe gebruikt de spreker de uitdrukking "het eenzame en vlakke zand" om het strand te beschrijven. Het zand is echter niet echt vlak, aangezien het gedicht verder beschrijft hoe de spreker er op en neer loopt.
* In het gedicht 'The Tyger' van William Blake vraagt de spreker:'Welke onsterfelijke hand of oog kan uw angstaanjagende symmetrie omlijsten?' Dit is een retorische vraag, aangezien de spreker eigenlijk geen antwoord verwacht. Hij gebruikt de vraag eenvoudigweg om zijn ontzag en verwondering over de schoonheid van de tijger uit te drukken.
* In het gedicht "I Wandered Lonely as a Cloud" van William Wordsworth vergelijkt de spreker zichzelf met een wolk. Dit is een vergelijking, aangezien de spreker niet echt een wolk is. Hij gebruikt de vergelijking simpelweg om een gevoel van isolatie en eenzaamheid te creëren.
Poëtische vrijheid is een essentieel instrument voor dichters. Het stelt hen in staat zich op een creatieve en unieke manier uit te drukken en gedichten te maken die zowel mooi als betekenisvol zijn.