Het contrast tussen het natuurlijke en het bovennatuurlijke: Het gedicht geeft een levendige weergave van de natuurlijke wereld, met zijn weelderige vegetatie en levendige kleuren, die in contrast staat met de aanwezigheid van de bovennatuurlijke figuur van de higue. Deze nevenschikking benadrukt de spanning tussen het rationele en het irrationele, het bekende en het onbekende.
De kracht van bijgeloof en geloof: Het gedicht onderzoekt de kracht van bijgeloof en geloof in het vormgeven van het leven van mensen. De higue is een mythisch wezen dat diep geworteld is in de Caribische folklore, en zijn aanwezigheid in het gedicht herinnert aan de alomtegenwoordige invloed van bovennatuurlijke overtuigingen in de samenleving.
De veerkracht van de menselijke geest: Ondanks de angst en het bijgeloof waarmee de higue gepaard gaat, viert het gedicht ook de veerkracht van de menselijke geest. De hoofdpersoon van het gedicht, een jonge vrouw, is in staat haar angsten onder ogen te zien en uiteindelijk de macht van de higue te overwinnen, wat de triomf van menselijke moed en vastberadenheid over tegenslag symboliseert.