Het gedicht begint met een pleidooi voor zijn geliefde om hem niet te verlaten. Hij vergelijkt haar met een ‘schip’ dat ‘beladen is met liefde’, en hij zegt dat ze ‘al mijn vreugde’ is. De spreker is bang dat als ze weggaat, hij niets meer overhoudt.
In de tweede strofe gebruikt Donne een metafoor van een ‘tempel’ om hun liefde te beschrijven. Hij zegt dat zij de 'priesteres' van deze tempel is, en hij is haar 'aanbidder'. De spreker zegt dat hij "bereid is alles op te offeren" voor haar liefde, en hij vraagt haar "medelijden" met hem te hebben.
In de derde strofe gebruikt Donne een metafoor van een ‘zee’ om zijn emoties te beschrijven. Hij zegt dat hij "verdrinkt" in zijn liefde voor haar, en hij vraagt haar hem te "redden". De spreker zegt dat hij zonder haar liefde "verdoemd" zal zijn.
Het gedicht eindigt met de spreker die een laatste pleidooi houdt voor zijn geliefde om hem niet te verlaten. Hij zegt dat hij zonder haar zal 'sterven', en hij smeekt haar om 'te blijven'.
"Sweetest Love Do Not Go" is een krachtig en ontroerend gedicht dat de thema's liefde, verlies en verlangen onderzoekt. Het gedicht staat vol gepassioneerde en levendige beelden, en Donne's gebruik van metaforen draagt bij aan de diepte en betekenis van het gedicht. Het gedicht is een klassiek voorbeeld van Donne's vermogen om passie, humor en spiritualiteit in zijn poëzie te combineren.