Het gedicht begint met de erkenning dat mensen divers en veelzijdig zijn:
"Sommige mensen zijn gek op sport,
Anderen over kunst.
Sommigen zijn ambitieus,
Anderen zijn tevreden."
Deze diversiteit wordt gevierd, omdat de spreker suggereert dat de unieke interesses, passies en doelen van elk individu bijdragen aan de rijkdom van de menselijke ervaring.
Ondanks onze verschillen benadrukt de spreker de rode draad die ons verenigt:
‘Toch, onder dit alles,
Wij zijn allemaal hetzelfde.
We willen allemaal gelukkig zijn,
We willen allemaal geliefd worden."
Dit gedeelde verlangen naar geluk en liefde overstijgt onze verschillen en creëert een gevoel van universele menselijke verbondenheid.
De spreker verkent verder het spectrum van menselijke emoties en ervaringen, van vreugde tot verdriet, van succes tot mislukking. Deze universele ervaringen, zo suggereert de spreker, zijn wat ons werkelijk menselijk maakt:
‘Wij lachen allemaal,
Wij huilen allemaal,
Wij winnen allemaal,
We verliezen allemaal."
De herhaling van de zinsnede ‘Wij allemaal’ benadrukt de gemeenschappelijkheid van deze ervaringen en herinnert ons eraan dat we niet alleen zijn in onze worstelingen en vreugden.
Het gedicht eindigt met het vieren van de inherente goedheid van de mensheid, ondanks de tekortkomingen en beperkingen die we mogelijk hebben:
‘Ja, we hebben ongelijk,
Maar wij zijn ook mooi.
We zijn allemaal tot grote dingen in staat,
En we verdienen allemaal geluk."
De spreker moedigt lezers aan om hun menselijkheid te omarmen, inclusief hun sterke en zwakke punten, en te streven naar het bereiken van hun volledige potentieel.
Over het geheel genomen is 'More about People' een contemplatief gedicht dat de fijne kneepjes van de menselijke natuur onderzoekt, onze overeenkomsten benadrukt en ons aanmoedigt om vreugde, doel en verbinding te vinden in onze gedeelde menselijke ervaring.