Wat betekent het gedicht Valentijn van Carol Ann Duffy?

Carol Ann Duffy's gedicht "Valentine" is een speelse en ironische kijk op het traditionele Valentijnsdaggedicht. De spreker van het gedicht spreekt haar minnaar aan en beschrijft hen in niet-vleiende bewoordingen, zoals 'jij bent niet de knapste' en 'jij bent niet de rijkste'. Ze zegt echter verder dat ze van hen houdt 'om duizend simpele redenen', zoals de manier waarop ze haar aan het lachen maken, de manier waarop ze haar hand vasthouden en de manier waarop ze haar een veilig gevoel geven.

Het gedicht suggereert dat ware liefde niet gaat over het vinden van de perfecte persoon, maar over het vinden van iemand die van je houdt om wie je bent en hem accepteert zoals hij is. Het is een viering van de alledaagse momenten en kleine gebaren die een relatie speciaal maken.

Het gedicht speelt ook in op de traditionele beelden van Valentijnsdag, zoals rozen en harten. Duffy ondermijnt deze verwachtingen echter door haar minnaar te omschrijven als "een distel in mijn hart" en "een steentje in mijn schoen". Dit suggereert dat liefde niet altijd gemakkelijk of comfortabel is, maar dat het de moeite waard is vanwege de vreugde en vervulling die het met zich meebrengt.

Over het geheel genomen is 'Valentine' een uniek en tot nadenken stemmend gedicht dat conventionele ideeën over liefde en romantiek uitdaagt. Het herinnert ons eraan dat ware liefde vaak op onvolmaakte en onverwachte plaatsen wordt gevonden.